Bülent Ecevit’in 1940 yılında yazdığı ‘Robot’ adlı bir şiir. Videonun girişinde Can Dündar’ın da değindiği gibi şiirin yazıldığı yıl robotların bilimkurgu gündemine bile yeni girdiği dönemler. Üstelik Ecevit henüz 15 yaşında.
ROBOT
Bülent Ecevit / 1940
Ellerim dallar gibi açılır bazen Allah’a.
Ki Allah’tır veren bu güçsüz ellerimi benim.
Senin ellerinden güçlü ellerim ki ben verdim,
Onlar kapalıdır Allah’a.
Bir parça demirden ibaretsin Allah’a göre.
Sana verdiğim bir ömürdür,
Ki yaşamadan sürüyorsun sen onu.
Sana bu ömrü verenler senden çabuk ölür.
Çeliğin çürümesi kadar uzaktır bir robotun sonu.
Allah, Allah olduğu için yarattı beni.
Ben Allah olamıyorum ne kadar yaratsam.
Ve tapmıyor bana benim yarattığım adam,
Beni yaratana ben nasıl tapıyorsam…
Görüşlerinizi paylaşın: