ABD’de bulunan Cornell Üniversitesi’nden David Dunning ve Justin Kruger’in soyadlarını taşıyan ünlü bir teori var. Bugün bir vesileyle aklıma düşünce bloga da eklemek istedim.
Psikoloji Bölümü akademisyenlerinden Dunning ve Kruger’ın 1999’da yayımladığı bu çalışma 2000 yılında Ig Nobel Ödülü getirdi. Yetersiz, ehil olmayan (ben cahil diye özetledim) kişilere yönelik teşhisleri içeren uzun bir çalışmanın sonucunu 5 maddeyle özetlemek mümkün (bizim meşhur ‘el yumruğu yemeyen kendi yumruğunu balyoz sanırmış’ atasözünün bilimselleştirilmiş hali gibi de düşünebilirsiniz).
- Gerçek bilginin aksine cehalet kişinin kendine güvenini artırır.
- Cahiller ne kadar cahil olduğunu anlayamaz, bilemez.
- Cahiller kendi bilgi ve becerilerini abartma eğilimindedir.
- Cahiller bilgili olanları ayırd edemez, anlayamaz.
- Cahiller ancak belli bir eğitimden sonra kendi niteliksizliklerinin farkına varmaya başlar.
Etrafınızda tahammül edemediğiniz, anlam veremediğiniz, aklınızın almadığı şeyler, kişiler görünce bu teori aklınıza gelsin. Ama onlara bu etiketi yapıştırmadan önce yukarıda linkini verdiğim çalışmanın aslını da okuyun ki aynı 5 maddenin içine sıkışıp kalmayasınız.
İlber Hoca‘ya saygı ve sevgilerle.
Görüşlerinizi paylaşın: