Atatürk’ü sevmeyen bir kesim olduğu malum. Zararı da yok. Yani kavrama, anlamına ve etkisine zararı yok ama bazen heykellerine, büstlerine zararı olduğu oluyor. Bu yüzden midir nedir bilmiyorum ama benim gözlemlediğim kadarıyla hayli uzun bir süredir Taksim’deki meşhur anıta yaklaşmak yasak.
Etrafındaki 4 giriş polis barikatıyla kapanmış durumda. Yetmezmiş gibi her birinde nöbetçi polisler var. hatta bir tane de araç bekliyor kordonun içinde.
Oysa ki çoğu İstanbullu’nun yanından defalarca geçtiği o anıt Cumhuriyet adına çok önemli bir eser. İçinde bir sürü sembol ve anlam yüklü (bu yazıyı sabredip okumanızı tavsiye ederim).
Vikipedi’den alıntı yaparsak:
Anıtın kuzey yönünde Mustafa Kemal, yanında İsmet İnönü, Fevzi Çakmak , halk ve iki rus generali Kliment Vefremoviç Voroşilov ile Mihail Vesilyeviç Frunze betimlenmiştir. Anıtın yan yüzlerinde birer asker üstlerindeki madalyonlarda ise iki kadın figürü görülmektedir. Anıtın dar yüzleri altında mermerden yalaklar bulunur. Bunlar çeşme olarak düşünülmüş daha sonra eklenmemiştir.
Hatta yazar Orhan Pamuk bir röportajında kızıyla bu meydanda bir sabah çektirdiği fotoğraftan bahsederken “her türk çocuğunun Taksim Meydanı’nda bir fotoğrafı olması lazım. Türklere nüfus kağıdı yerine bu fotoğraf sorulmalı” demişti.
Peki artık neden bize yasaklı bu anıt? Bilen var mı? Ben arada sırada yaptığım gibi onun yakınına gitmeyi, incelemeyi, batı tarafındaki açık başlı ve doğru tarafındaki örtülü başlı kadınlara bakıp hiçbir zaman bitmeyecek açmazlarımıza, kısır döngülerimize bakmayı istiyorum.
Halkından bu kadar korkan, çekinen bir devlet olmamalı. Bir şey olursa Taksim’in göbeğinde Cumhuriyet anıtlarını koruyacaklar çıkacaktır elbet. Bu çirkinliğe tahammül etmeli miyiz yoksa? Ben ilerde çocuklarımla gidip o anıtın dibinde fotoğraf çektirmek istiyorum.
Bu bahanenin altında başka manidar şeyler de aklıma gelmiyor değil hani…
NOT: Bu konuda bir Facebook grubu da kurmuş, olayı takip etmiş ancak sağlıklı hiçbir sonuca ulaşamamıştım. Nedeni bilinmez bir şekilde başlayan bu karantina bu hafta sessizce kalktı. Umarım kimileri için fırsat ya da yaklaşmakta olan bir şey için ön hazırlık değildir. Destek olan herkese çok teşekkürler! (08/08/2009)
Görüşlerinizi paylaşın: