Bu yazıyı geçen hafta yazmaya başlamış ancak yarım kaldığı için yayımlayamamıştım. Giriş kısmını bunu göz önünde bulundurarak okumanızı rica ederim.
‘İstanbul’a kar yağdı, memlekete kış geldi’ şeklinde bir gazeteci klişesi vardır. Bütün ana akım medya İstanbul’da olduğundan ülkenin büyük bölümünü felç eden (ve ancak ekranına düşen ajans bülteni sayesinde haberdar olduğu) kara kışı ancak kendi üstüne kar çökünce fark eder. Ki düşününce doğrusu da budur; yerel medya bunun için -bizden gayrı- her yerde güçlüdür.
Başka mesele.
Dün İstanbul’da beklenen kar yağışı başladı, gece hızını arttırdı, bugün de devam ediyor. Okullar tatil. Akşam bir sunum yapacaktım; ertelendi. Bir ödül törenine katılacaktım, o da öyle. Mecburen yollara düşmek zorunda kalanların –yok yere çektiği– çileyi iştahla köpürten haber bültenlerini dinlerken keyifle yaptığım tostumu, demlediğim çaya katık ettim. Ardından koltuğuma ve kitaplarıma gömüldüm.
Kısmetime Halil Cibran çıktı ve her zamanki gibi keyif verdi.
Birkaç gün önce Kindle e-kitap okuyucum için güncel içerik oluşturmaya yönelik Calibre uygulamasını kullanan bir yöntemden bahsetmiştim. Gelen bazı e-postalar işlemin zorluğundan dert yanınca alternatiflere bakayım dedim. Harika bir tanesine denk gelince paylaşamadan edemedim.
Kindle Paperwhite
Google Reader kapanırken burada tanıttığım Feedly adlı bir alternatif vardı. Keşfettiğim günden beri aşkla kullanıyorum. Sanıyorum Google Reader’ın kapanmasından en çok fayda gören (ve buna tek sevinen) hizmet oldu. O günden beri kendini geliştiriyor ve kusursuz bir RSS okuyucu olarak yoluna devam ediyor.
Kindle ile günlük güncel gelişmeleri takip etmek isteyen Feedly kullanıcılarına özel çok basit, çok temiz ve ücretsiz bir hizmet var: FabReadly. Sitesine girip ‘Sign with Feedly’ düğmesine bastığınız anda Feedly’de tanımlı RSS listeniz geliyor. Kindle’a günlük aktarılmasını istediklerinizi işaretliyorsunuz ve sistem tıkır tıkır işliyor. Bu kadar!
İşim gereği sürekli bir şeyler okumak zorundayım. İşimin bir diğer parçası da sosyal ağları takip etmek. Fakat bu iki hevesin birleşimi nadiren olumlu sonuçlar doğuruyor. Bilgisayar ya da tablet ekranının karşısında kesintisiz olarak bir şey yapmak neredeyse imkansız. Twitter’dan çığ gibi boşalan içeriğe direnmek imkansız gibi. Bir şeyi okumaya başlarken binbir başka şeye dalıp esas konudan uzaklaşmak işten değil.
Bu derdin çaresini e-kitap okuyucum Kindle‘a yoğunlaşmakta buldum.
En önemli özelliği sadece tek bir işe yarıyor olması: okumak! Bu günlerde tek bir iş yapabilen bir şey bulmak cidden nimet. Cep telefounnda dahi WhatsApp, Twitter, Facebook gibi bildirimler bile yeterince bölücü. Kindle’da bunların hiçbiri yok. Hatta -ne mutlu ki- müzik bile dinleyemiyorsunuz.
Kindle’ı daha da anlamlı getirmek için Calibre adlı bir uygulamadan faydalanıyorum (bir e-kitap okuycunuz varsa eminim bu uygulamadan da haberdarsınızdır). Calibre ücretsiz ve mucizevi özellikler barındırıyor. Arayüzü gerçekten kötü ama zamanla ona da alışıyorsunuz.
Normalde yaptığı şey e-kitap formatlarını birbirine çevirmek. Böylece örneğin PDF gibi kötü bir e-kitap formatını mobi, azw, epub gibi daha esnek formlara dönüştürebiliyorsunuz (font değiştirme, karakter boyutlarını büyütüp küçültme gibi hayati özellikler PDF’te mümkün değil).
Calibre’nin bir diğer özelliği ise internetteki (RSS / XML uyumlu) haber kaynaklarından içerik derlemek. Bunu otomasyona bağlamak ve belirli bir formatta oluşturmak mümkün. Kindle’ın (Amazon üstünden çalışan) e-posta hizmetiyle birleşince her gün (ya da belirlediğiniz bir periyodda) dilediğiniz içeriği otomatik olarak e-kitap okuyucunuza aktarmak mümkün.
BİLGİ: Bu konuda birkaç gün sonra FabReadly adlı farklı bir hizmet daha bularak yazdım. Onu da ayrıca incelemenizi tavsiye ederim.
1 ay önce ‘derin posta kutusu temizliği’ fırsatı bulduğum bir günde saatler süren okuma-cevaplama seansının sonunda “bir ara bakarım” diye ayırdığım mektuplardan birine sıra geldi. Yazılalı 6 ay olmuştu. Amerikadaniste.com sitesinin Kurucu Ortak’ı Seyfi Erol izlenimlerimi okurlarımla paylaşmam için o dönem yeni satışa sunulan 3. kuşak retina ekranlı iPad‘den bir tane getirtmişti. Ulaştırmak için adres istiyordu.
Ama ben mektubu 6 ay sonra okuyunca bir anlamı kalmamıştı elbette…
Kendisiyle tanışmadığımdan ne diyeceğimi de bilemedim. Düşüncesi için teşekkür ettim, ihmal için özür diledim. Cevaben bir kontraatak geldi. Başka bir ürün için böyle bir şeyi yineleyebilirdik pekala.
Öyle de yaptık.
10 Eylül’deki yazışmamızda yakında satışa sunulacağı duyrulan Amazon Kindle Paperwhite‘ın wifi sürümünü hedef seçtik ve beklemeye başladık. Cihaz 7 Eylül’de tanıtıldı. Ekim’in ilk haftası da satışa sunuldu. 12 Ekim’de de Amerika’dan İste aracılığıyla elime geçti.
Okumayı sökmeden önce etrafımdaki her şeyi bilenlere okuturdum. Banklardaki banka isimlerini, tabelalardakileri, gazete başlıklarını… Bu sayede çok erken yaşta okumayı-yazmayı öğrendim. İyi mi oldu bilemiyorum. Zamanından önce öğrenilenler insani akranlarından koparıyor. Bu zaman kaymasının sıkıntısını ilerleyen yıllarda çok çektim.
Eski ofisimden bir kesit. Kütüphane için tıklayıp büyütmek gerekebilir.
Yine de okuma-yazmayı hep sevdim. Hayatımın her anında en çok yaptığım şey okumak oldu. Bana haz verenin okuma eylemi mi yoksa okuduklarımdan öğrendiklerim mi olduğunu tam anlayamadım. Büyük ihtimalle ikincisi. Kendimi bildim bileli sahip olduğum doymayan merakımı ve yeni bir şey öğrenmenin bana verdiği hazzı size tarif etmem mümkün değil. Bunun psikolojik bir sorun olup olmadığını anlamak için tanıdığım uzmanlara bile danışmıştım (ve tahmin ettiğim gibi benimki bir sorun / saplantı olarak tanımlanıyordu).
