Bugün bir toplantı öncesi arkadaşımı beklerken bir kafede 45 dakika boş boş oturmak zorunda kaldım. Normalde elimde mutlaka okuyacak bir şeyler olur. Bu sefer hazırlıksız yakalandığımdan sudan çıkmış balığa döndüm. Cep telefonunda kısa bir sosyal medya turu da kar etmeyince etrafı izlemeye koyuldum.
Kadrajım böyleydi.
Valikonağı Caddesi’ndeki alımlı kadınlar korteji her zamanki gibi renkliydi. Gözüm bir süre sonra çantalarına takıldı. Boy boy, renk renk…
Kadın çantaları geçmişten beri benim için bir muamma. Bir kadınlar için çanta balıkadamın oksijen tüpü gibi. Vazgeçilmez bir bileşen. Üstelik işlevsellik gibi bir kritere de sahip değil. Kıyafete, gününe, duruma göre değişiyor. Büyüğü var, küçüğü var. Allısı, pullusu…
Bir erkek bir çantayla hayatını geçirebilirken bir kadın gün içinde bile çanta değiştirebiliyor.
Erkek zihnindeki manasızlığı bir yana son yıllarda uçaklarda kabin içine girememe riskine doğru ilerleyen boyutlarına bakınca ister istemez içinde ne taşındığını merak eder oldum. Kadın için bir aksesuar mıdır? Yoksa yürürken dengelerini onunla mı sağlamaktadırlar? İçinde biz erkeklerin bilmediği gizli bir set mi saklı? Önceden belirlenmiş parolayı duyduklarında çıkartıp topumuzu yok mu edecekler?
Kafelerde, restoranlarda tuvalete giden kız arkadaşlarının çantasını, cüzdanını, telefonunu karıştıran tiplere rastlıyorum. Bu terbiyesizliğe asla cüret edemediğim için kimsenin çantasına da bakmışlığım yok. Dolayısıyla elimde kalan tek kaynak insanların beyanı.